Adviesprijs

Adviesprijs is een prijs die de fabrikant of leverancier aan detailhandelaren aanbeveelt als referentieprijs voor de uiteindelijke consument. Het gaat om een richtlijn, geen bindende verplichting: detaillisten mogen hun eigen prijs bepalen en kortingen kunnen afwijken van de adviesprijs. De term komt vooral voor in de Nederlandse en Vlaamse markt.

In de praktijk verschijnt de adviesprijs op catalogi, verpakking en productpagina’s, vaak aangeduid als Adviesprijs, Raadprijs of Consumentenadviesprijs. Er bestaat soms een verschil tussen de adviesprijs en de prijs die de consument uiteindelijk betaalt. De werkelijke verkoopprijs kan hoger of lager uitvallen door promoties, seizoensgebonden aanbiedingen, voorraad en regionale prijsstelling. De adviesprijs fungeert vaak als referentiepunt bij prijsvergelijking en reclame; kortingen worden daarbij vaak gepresenteerd ten opzichte van deze referenceprijs.

Juridisch en mededingingsrecht: de adviesprijs is bedoeld als aanwijzing en mag in principe worden gebruikt zonder dwang tot naleving, mits er geen misleidende praktijken plaatsvinden. In de Europese Unie zijn prijsafspraken die minimumprijzen afdwingen doorgaans verboden; een loutere aanbeveling tot een prijs is meestal toegestaan, zolang deze niet leidt tot illegale prijsafspraken of misleiding.

Terminologie en gebruik: naast Adviesprijs wordt ook wel gesproken van Raadprijs of Consumentenadviesprijs, afhankelijk van sector en land. In veel sectoren zoals consumentenelektronica en auto’s dient de adviesprijs als marketing- en informatiemiddel, terwijl retailers vaak hun eigen prijsbeleid voeren met mogelijke kortingen ten opzichte van de adviesprijs.