zuurstofquenching
Zuurstofquenching is het proces waarbij moleculair zuurstof (O2) de geëxciteerde toestanden van luminescente of fluorescerende moleculen deactiveert, waardoor de emissie-intensiteit en vaak de levensduur van de emissie afnemen. Het speelt een sleutelrol in zowel fundamenteel onderzoek als instrumentele toepassingen en is een belangrijke bron van ruis en afbreuk in luminescente systemen die in aanwezigheid van zuurstof worden gebruikt.
Er zijn twee hoofdtypen quenching door O2: dynamische (collisonele) quenching en statische quenching. Dynamische quenching treedt
De Stern-Volmer-relatie wordt veel gebruikt om quenching door O2 te kwantificeren. Voor dynamische quenching geldt doorgaans
Zuurstofquenching ondergaat een centrale rol in luminescente O2-sensoren, waarbij luminescente probes zoals ruthenium- of porfyrinecomplexen of