zelfbeschikkende
Zelfbeschikkende is een bijvoeglijk naamwoord afgeleid van zelfbeschikken, wat betekent: zelf beslissen over eigen zaken. Het verwijst naar personen, groepen of instellingen die de bevoegdheid of het recht hebben om eigen aangelegenheden te regelen en besluiten te nemen zonder onnodige externe inmenging. In juridische en politieke contexten wordt het gebruikt om autonomie, zelfsturing en zelfbestuur aan te duiden. Zo kan gesproken worden van een zelfbeschikkende overheid, gemeente of instelling die beschikt over bevoegdheden om beleid zelfstandig vorm te geven.
In een bredere, internationaal-politieke betekenis kan men over het recht op zelfbeschikking van volkeren spreken, een
Het woord is vrij formeel en komt vooral voor in policy-documenten, academische teksten en juridische discussies;