zandgieten

Zandgieten is een metaalgietproces waarbij een mal wordt gevormd uit zand dat met bindmiddel bijeen blijft. De mal bevat een holte die de gewenste vorm van het gietstuk aanneemt. Het proces wordt veel toegepast voor zowel ferroïsche als non-ferroïsche metalen dankzij lage kosten, flexibiliteit en de mogelijkheid om complexe geometrieën en grotere onderdelen te maken.

Een zandgietmal kan bestaan uit verschillende soorten zand en bindmiddelen. Het meest gebruikte systeem is groene zandgieten, waarbij zand wordt gemengd met water en een bindmiddel zoals klei of bentoniet. Daarnaast bestaan droogzand- en hars- of resingebonden systemen voor betere mechanische eigenschappen of nauwkeurigheid. Voor holtes kunnen kernmaterialen worden geplaatst die na het gieten worden verwijderd.

De productiestappen omvatten: het maken van een patroon (model) van het gietstuk, het plaatsen van het patroon in een malblok en het vormen van de cope en drag. Het zand wordt verdicht en vervolgens wordt het gietstuk gegoten in een smeltoven, waarna het afkoelt en de mal wordt gebroken. Het gietstuk wordt schoongemaakt en nabewerkt. Het zand kan grotendeels worden gerecycleerd.

Voordelen van zandgieten zijn onder meer lage initiële kosten, toepasbaarheid op kleine en middelgrote series en de mogelijkheid om grote onderdelen te vervaardigen met complexe geometrieën. Nadelen zijn minder strakke maatvoering, beperkingen in oppervlakteafwerking en de kans op porositeit of insluitingen.

Populaire toepassingen zijn onder andere motorblokken, pomphuizen, rem- en gietdelen, evenals kunst- en industriële gietstukken. Het proces heeft een lange geschiedenis en blijft geschikt voor prototyping en productie met variabele aantallen. Veiligheid en milieuaspecten betreffen stofvorming, bindmiddelemissies en zandrecycling.