weerpatroon

Een weerpatroon is de kenmerkende combinatie van weersomstandigheden in een regio gedurende een bepaalde periode, vaak gekoppeld aan grotere atmosferische circulatiepatronen. Het omvat factoren als temperatuur, neerslag, wind en vochtigheid en kan zich herhalen over seizoenen of langere tijdsperioden.

Weerpatronen ontstaan door de interactie van lagedruk- en hogedruksystemen, fronten, oceaanstromingen en de topografie van land en zee. Grote stromingen zoals depressies in de gematigde zone en subtropische hogedrukgebieden bepalen meestal de neerslag- en windpatronen. Oceanische fluctuaties, zoals El Niño en La Niña, kunnen de regelmaat en intensiteit van weersverschijnselen wereldwijd beïnvloeden.

Regionaal bestaan er kenmerkende patronen. In gematigde delen van Noordwest-Europa levert de westcirculatie doorgaans wisselvallig weer met relatief milde winters en natte periodes; de Middellandse Zee kent in de zomer droogte en in de winter meer regen. Tropische gebieden ervaren vaak regenseizoenen als gevolg van moessonwinden, terwijl woestijngebieden lange droge perioden hebben met zeldzame regenbuien.

Klimaatverandering kan deze patronen verschuiven door veranderingen in temperatuurverschillen en jetstream-gedrag, wat leidt tot meer extreem weer en veranderende seizoenen. Langetermijnanalyse van weerpatronen combineert historische waarnemingen met klimatologische modellen om verwachtingen voor de komende seizoenen of jaren te ondersteunen.

Toepassingen van kennis over weerpatronen liggen in landbouwplanning, waterbeheer, ruimtelijke ordening en rampenpreventie. Door het herkennen van opkomende patronen kunnen overheden en bedrijven proactieve maatregelen nemen.