weefselsysteem

Weefselsysteem is een term uit de plantkunde die verwijst naar de drie basisgroepen van plantenweefsels die samen het interne bouwkader van een plant vormen: dermaal weefsel, grondweefsel en vaatweefsel. Deze systemen ontstaan uit tekengronden en organismen in de meristeemzones en sturen de groei en functie van wortels, stengels en bladeren aan.

Dermaal weefsel (epidermale weefselsysteem) vormt de buitenste beschermlaag van de plant, meestal de epidermis, en in houtachtige planten vervangen door de periderm. Het dient als barrière tegen uitdroging en ziekteverwekkers en bevat vaak huidmondjes (stomata) en trilharen of stekels voor regeling van gasuitwisseling en slijtagebescherming.

Grondweefsel (parankymweefselsysteem) is het meest voorkomende weefsel en vervult talrijke functies: fotosynthese in bladparenchym, opslag van koolhydraten in cellen zoals zetmeel, genezing en herstel van gewonde weefsels, en ondersteuning in combinatie met collenchym en sclerenchym. Het omvat ook specialisaties zoals chlorenchym (voor fotosynthese).

Vaatweefsel (vaatstelsel) bestaat uit xyleem en floeem. Xyleem vervoert water en mineralen van de wortels naar de rest van de plant en levert structurele ondersteuning, terwijl floeem suikers en andere gerelateerde verbindingen transporteert naar groeipunten en opslagplaatsen. Vaatweefselsystemen vormen vaak vaatbundels, bij dicotylen meestal gerangschikt in ringen of cirkels, en bij monocotylen vaak verspreid.

De ontwikkeling van deze systemen vindt plaats via apicale meristemen; primaire groei bouwt de basisweefsels op, terwijl secundaire groei in houtachtige planten kan leiden tot bijkomende cambiumvorming en peridemvorming.