weefproces

Het weefproces is het productieproces waarbij twee draadrichtingen, de warendraad (schering) en de inslag, samen een textielvlak vormen op een weefgetouw. Het onderwerp omvat zowel traditionele handweefsels als moderne industriële textielmachines, en kan variëren van eenvoudige stoffen tot complexe stoffen met patronen.

De voorbereiding omvat het opzetten van de warps en de wefts. De warendraad wordt gespannen op een warp beam en over ten minste één of meerdere hechtplaten geleid zodat een verstelbare shed ontstaat. Voorbereiding omvat ook het kiezen van garen, het bepalen van draaddichtheid, en het onderhouden van het weefgetouw. Ingesloten is vaak een stap van dressing, waarbij het weefgetouw wordt klaargemaakt voor het weven en de juiste spanning wordt ingesteld.

Tijdens het daadwerkelijke weven ontstaat een opening tussengebied die door het optillen van warpdraden wordt gevormd (shed). De inslagdraad wordt door deze opening gevoerd, meestal met een shuttle, steek of grijpermechanisme, en vervolgens wordt de ingebrachte weefdraad tegen de reeds geweven stof aangedrukt door een kam of reed. Dit proces van shed, inslag en beating wordt herhaald terwijl de stof vooruit wordt gevoerd (take-up), waardoor het garenpatroon in de stof vast komt te liggen.

Verschillende weefpatronen ontstaan uit variaties in hoe de warp en inslag elkaar ontmoeten. De bekendste basistypen zijn het eentekenbinding (platbinding), keperbinding en twillbinding, elk met karakteristieke visualisaties en mechanische eigenschappen. Het weefproces komt zowel in ambachtelijke contexts als in grootschalige productie voor textiel, kleding en aanvullende materialen.