waterstofchloride

Waterstofchloride (HCl) is een anorganische verbinding die bestaat uit waterstof- en chloride-ionen. In zuivere vorm is het een kleurloos gas met een scherpe, prikkelende geur. Het lost zeer goed op in water en vormt dan zoutzuur, een sterk zuur dat volledig dissocieert in water.

Fysische en chemische eigenschappen: Het kookpunt van waterstofchloride is −85,05 °C, waardoor het bij kamertemperatuur gasvormig is. Het gas is vrij oplosbaar in water en levert een sterke, volledig dissociërende zoutzuuroplossing op. In de dampfase kan het corrosieve eigenschappen hebben bij incidenten of langdurige blootstelling.

Productie en bronnen: Industriële productie vindt hoofdzakelijk plaats als bijproduct van het chloralkali-proces en door directe synthese van waterstof en chloor: H2 + Cl2 → 2 HCl. Een oudere methode is de productie van HCl-gas uit natriumchloride en zwavelzuur: NaCl + H2SO4 → NaHSO4 + HCl. Het gas kan vervolgens in water worden opgelost om geconcentreerd zoutzuur te vormen.

Toepassingen: Zoutzuur is veelgebruikt in de chemische industrie voor metaalbehandeling (pickling), pH-regeling, en als uitgangsmiddel voor de synthese van organische chlorverbindingen (zoals vinylchloride). Het fungeert ook als illegaal? reagentia en droogmiddel in diverse processen, afhankelijk van de toepassing en gewenste concentratie.

Veiligheid en opslag: Waterstofchloride is zeer corrosief en irriteert ogen, huid en luchtwegen. Damp kan ernstige ademhalingsproblemen veroorzaken. Het wordt opgeslagen in corrosievaste containers en in goed geventileerde ruimten, uit de buurt van water en basen; zorg voor passende ventilatie en persoonlijke beschermingsmiddelen bij het hanteren ervan.