warfarindosering

Warfarindosering verwijst naar de bepaling en aanpassing van de dosis van warfarine om een gewenste antistollingswaarde te handhaven. Warfarine is een vitamine K-antagonist die de synthese van de vitamine K-afhankelijke factoren II, VII, IX en X remt, evenals de anticoagulantia eiwitten C en S.

Doel en indicaties zijn onder meer preventie en behandeling van tromboembolische aandoeningen bij aandoeningen zoals atriumfibrilleren, diepe veneuze trombose, longembolie en bij mechanische hartkleppen. De dosering wordt afgestemd op de INR, een compromiswaarde die de bloedings- en tromboserisico`s weerspiegelt.

INR-monitoring en doelbereik: INR staat voor international normalized ratio. Voor veel indicaties ligt het doel INR gemiddeld tussen 2,0 en 3,0. Bij bepaalde aandoeningen zoals mechanische hartkleppen kan een hogere doelrange nodig zijn (bijvoorbeeld 2,5-3,5). De dosis wordt regelmatig aangepast op basis van de INR-resultaten en klinische factoren, vaak volgens een doserings- of INR-nomogram.

Initiatie en dosisaanpassing: een gebruikelijke startdosis bij volwassenen is ongeveer 5 mg per dag, maar dit kan variëren afhankelijk van factoren zoals gewicht, leeftijd en medicatiegeschiedenis. Na start wordt de dosis geleidelijk aangepast totdat de gewenste INR is bereikt en stabiel blijft.

Factoren die dosering beïnvloeden: genetische varianten in VKORC1 en CYP2C9, leverfunctie, leeftijd, gewicht en comorbiditeiten kunnen de reactie op warfarine beïnvloeden. Voeding speelt eveneens een rol: een consistente inname van vitamine K is belangrijk en plotselinge veranderingen kunnen INR sterk laten schommelen. Medicatie en alcohol kunnen ook interacts hebben met warfarine.

Veiligheid en bijzondere situaties: warfarine kan bloedingen veroorzaken; bij zwangerschap is het meestal gecontra-indiceerd en wordt vaak gekozen voor alternatieven zoals heparine. Patiënten dienen regelmatig geïnformeerd te worden over tekenen van bloedingen en mogelijke interacties met andere medicijnen of voedingsmiddelen.