vuurbeperking

Vuurbeperking is het geheel van maatregelen die zijn bedoeld om het ontstaan en de verspreiding van vuur te voorkomen door het beperken of verbieden van open vuur en van activiteiten die tot vuur kunnen leiden. Het begrip wordt toegepast door overheden, natuurbeheerders en evenementenorganisaties en geldt vaak in gebieden met een verhoogd risico op bos- en veldbrand, zoals droogteperiodes, bos- en recreatiegebieden en nabij cultuurlandschap.

De invoering van vuurbeperking vindt plaats onder regie van lokale of regionale autoriteiten, zoals gemeenten, provincies of brandweer, en kan tijdelijk of seizoensgebonden zijn. De beslissingsgrondslag omvat weersomstandigheden zoals temperatuur, neerslagboten, wind en de algemene brandgevaarindex. Bij hogere droogte of brandrisico kunnen maatregelen worden afgekondigd, vaak gepaard gaand met waarschuwingen en duidelijke aanwijzingen over wat wel of niet is toegestaan.

Maatregelen in het kader van vuurbeperking kunnen onder meer bestaan uit een verbod op kampvuren, open vuur en barbecueën buiten aangewezen vuurplaatsen, beperkingen op roken in open terrein, restricties op het gebruik van vuurwerk en het tijdelijk stilleggen van houtkap of activiteiten die vonken kunnen veroorzaken. In natuurgebieden kunnen paden of delen van terrein tijdelijk worden afgesloten en kunnen vuurplaatsen verplicht worden voor het gebruik.

Handhaving gebeurt doorgaans door brandweer, politie, boswachters of terreinbeheerders. Overtredingen kunnen leiden tot boetes of andere sancties. Communicatie naar het publiek, waarschuwingen en het gebruik van apps of signage dragen bij aan naleving en tijdige informatie.

Vuurbeperkingen kunnen de recreatieve en economische activiteiten beïnvloeden, maar dragen doorgaans bij aan het voorkomen van branden en schade. Zie ook: vuurverbod, brandveiligheid, natuurbeheer, open vuur.