vrachtwagenruimte

Vrachtwagenruimte verwijst naar de laadruimte in een vrachtwagen waar goederen worden geplaatst tijdens transport. Deze ruimte wordt gekenmerkt door zijn volume (uitgedrukt in kubieke meters, m3) en zijn draagvermogen (uitgedrukt in tonnen, t). De daadwerkelijke ruimte en het gewicht dat kan worden geladen, worden bepaald door het type trailer, de constructie en de wettelijke eisen.

De meest voorkomende typen vrachtwagenruimte zijn de droge box met een afgesloten laadruimte, koel- of vrieswagens voor temperatuurgecontroleerde lading, curtainsiders met afneembare zijwanden en flatbeds voor open, bulklading of afwijkende vormen. Voor speciale goederen bestaan ook storings- en rembagagevarianten, maar de basis onderscheidt zich door gesloten versus open of geconditioneerde lading.

Een standaard Europese semi-trailer van circa 13,6 meter heeft doorgaans een interne volume van ongeveer 90 tot 100 m3. De praktische payload ligt meestal tussen ongeveer 24 en 28 ton, afhankelijk van de asconfiguratie en het gewicht van de lading. Een koelwagen kan vergelijkbare volumes hebben, maar gewichtslimieten variëren door koelapparatuur en toebehoren. Het type trailer beïnvloed ook de bruikbare hoogte en de mate van isolatie en temperatuurcontrole.

Bij palletized lading wordt vaak gewerkt met Europese pallets van 800 x 1200 mm. In een 13,6 meter trailer kunnen afhankelijk van laadwijze circa 26 tot 34 pallets per rit passen, waarbij hoogte en zekering bepalend zijn voor het werkelijke aantal. Het laden gebeurt doorgaans met een combinatie van heftruck, pompwagen en laadklep.

Regelgeving: in de EU geldt doorgaans een maximum bruto gewicht van 40 ton voor een standaard combinatie en een maximale lengte van circa 16,5 meter. Breedte is meestal beperkt tot 2,55 meter. Lokale regels kunnen afwijken. Veilig laden en zekeren is verplicht. Efficient ruimtegebruik en routing verminderen leegte en emissions.