volumediagnostiek

Volumediagnostiek is een verzamelnaam voor diagnostische beeldvorming die gebruikmaakt van volumetrische (3D) datasets, waardoor anatomische structuren en pathologie in drie dimensies kunnen worden onderzocht, gemeten en gemodelleerd. De datasets ontstaan bij beeldvormingstechnieken zoals computed tomography (CT), magnetic resonance imaging (MRI) en positron emission tomography–computed tomography (PET-CT), maar ook bij volumetrische echografie en cone-beam CT (CBCT) die vooral in de tandheelkunde en kaakchirurgie worden toegepast. Door middel van multiplanare reconstructie, volume- en oppervlakteweergave en geautomatiseerde segmentatie kunnen artsen gedetailleerde 3D-modellen genereren en kwantitatieve metingen uitvoeren.

Toepassingen van volumediagnostiek zijn onder meer diagnostiek en evaluatie van aandoeningen, beeldgestuurde interventies en chirurgieplanning, bestralingstherapieplanning en monitoring van behandeling en follow-up. De techniek ondersteunt ook geavanceerde analyses zoals radiomics en toepassing van machinaal leren voor patroonherkenning in beelddata. De combinatie van volumetrische datasets biedt betere visualisatie, de mogelijkheid tot nauwkeurige volumebepalingen en efficiëntere behandelplanning.

Werkstroom en kwaliteit vereisen een gestandaardiseerde aanpak: acquisitie, reconstructie en post-processing, seguido door segmentatie, kwantitatieve analyse en visualisatie, gevolgd door verslaglegging. Interoperabiliteit en standaardisatie (bijv. DICOM, PACS) zijn cruciaal, en steeds vaker worden volumediagnostische beelden geïntegreerd in multidisciplinaire patiëntenzorg. Mogelijke nadelen zijn onder meer stralingsbelasting bij CT, kosten, tijd en contra-indicaties voor MRI, die per situatie moeten worden afgewogen. Volumediagnostiek biedt zo een bredere en nauwkeurigere basis voor diagnose, planning en monitoring in diverse medische disciplines.