volatiliteitsfutures

Volatiliteitsfutures zijn futurescontracten waarvan de waarde is afgeleid van de toekomstige volatiliteit van een aandelenmarktindex. Doorgaans gaat het om impliciete volatiliteit zoals gemeten door een volatiliteitsindex (bijvoorbeeld de VIX), die op basis van optiesprijzen wordt berekend. Het doel van deze instrumenten is exposure te bieden aan de verwachte volatiliteit over een bepaalde termijn, zonder dat men opties hoeft te kopen of verkopen.

De onderliggende volatiliteitsindex weerspiegelt meestal marktverwachtingen voor een periode van ongeveer 30 dagen en is gebaseerd op prijzen van call- en putopties. De bekendste volatiliteitsfutures zijn VIX-futures, verhandeld op de CBOE. Er bestaan ook vergelijkbare producten op andere markten en indices, zoals VSTOXX-futures op Eurex, die gebaseerd zijn op de volatiliteit van de EuroStoxx 50.

Contracten worden doorgaans contant afgerekend op de expiratiedatum aan een vastgesteld referentiepunt. De handel vindt plaats met margin en omvat dagelijkse financiering. Beleggers kunnen long of short gaan, afhankelijk van hun verwachting over toekomstige volatiliteit.

Toepassingen en beperkingen: volatiliteitsfutures worden gebruikt voor risicobeheer en speculatie. Ze bieden directe blootstelling aan volatiliteit en kunnen dienen als hedge tegen stijgende volatiliteit in aandelenportefeuilles. Nadelen zijn onder meer dat volatiliteitsfutures niet perfect correleren met gerealiseerde volatiliteit, en dat ze onderhevig zijn aan contango/backwardation, roll-kosten en liquiditeitsrisico’s.

Historisch gezien zijn VIX-futures in de vroege jaren 2000 geïntroduceerd en sindsdien gegroeid als een gangbaar instrument voor handelaren die volatiliteit willen handelen.