voedingsregelgeving

Voedingsregelgeving is het geheel van wetten, voorschriften en normen die de productie, verwerking, verpakking, etikettering, reclame en distributie van voedingsmiddelen regelen. Het doel is de volksgezondheid te beschermen, consumenten te voorzien van betrouwbare informatie en een eerlijk concurrentieveld te creëren tussen aanbieders.

De regels bestrijken verschillende aspecten, waaronder voedselveiligheid en hygiëne, samenstelling en ingrediënten, additieven en verontreinigingen, bewaartermijnen en houdbaarheidsdata, en de toelating van functionele ingrediënten. Ook regels over fortificatie, biologische productie en verpakking kunnen eronder vallen. Etikettering en consumenteninformatie zijn cruciaal en vaak streng geregeld.

Etikettering en voedingsinformatie vallen onder EU-regelgeving. Verplichte informatie omvat in veel gevallen de ingrediëntenlijst, allergenen, nettoprijs en houdbaarheids- of gebruiksdatum. Een energiesiswaarde en vermelding van belangrijke nutriënten (zoals vet, verzadigde vetten, koolhydraten, suikers, eiwitten en zout) zijn op veel producten vereist. Allergenen moeten duidelijk herkenbaar worden vermeld.

Gezondheid- en voedingsclaims zijn gereguleerd door verordening 1924/2006. Claims mogen enkel worden gebruikt als ze overeenkomstig zijn met goedgekeurde wetenschappelijke beoordelingen door EFSA en vervolgens door de Europese Commissie zijn toegestaan; misleidende claims zijn verboden.

Governance en handhaving verlopen op EU-niveau via EFSA voor wetenschappelijke beoordeling en via de Europese Commissie voor regelgeving, die door lidstaten wordt geïmplementeerd. In Nederland voert de toezichthouder NVWA toezicht uit en ziet toe op naleving, ondersteund door het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV).

Het veld is dynamisch, met voortdurende aanpassingen door technologische ontwikkelingen, nieuwe voedingsmiddelen en veranderende consumentenverwachtingen.