vloeistoffomlopen

Vloeistofomlopen is het proces waarbij een vloeistof continu door een systeem wordt gecirculeerd om warmte te verplaatsen, de samenstelling gelijk te houden of chemische reacties te ondersteunen. Het komt voor in zowel gesloten lussen als open systemen en kan passief plaatsvinden of gestuurd worden door aandrijving zoals een pomp.

Er bestaan verschillende vormen van vloeistofomloop. Natuurlijke circulatie ontstaat door temperatuurverschillen en zwaartekracht, terwijl geforceerde circulatie gebruikmaakt van pompen, bestaan uit lijnen, radiatoren/koelers en verschillende opslagreservoirs. In gesloten omloopcircuits blijft de vloeistof meestal binnen het systeem en wordt herhaaldelijk hergebruikt, terwijl open omloopsystemen vloeistof uit een bron halen en weer afvoeren.

Belangrijke componenten van een vloeistofomloopsysteem zijn onder meer de pomp(en) die de stroming aandrijven, leidingen en buizen, warmtewisselaars (koel- of verwarmingsoppervlak), ventielen en sensoren voor druk, temperatuur en flow. Bij het ontwerp spelen materiaalkoppeling, corrosiebestendigheid, vervuiling en lekbescherming een rol. De prestaties worden vaak uitgedrukt als de flow versnelling, drukverliezen en warmtecapaciteit, met regels zoals Q = m·cp·ΔT voor warmteoverdracht. Reologische eigenschappen zoals de Reynolds-getal bepalen of stroming laminaris of turbulent is, wat invloed heeft op warmteoverdracht en verlies.

Toepassingen zijn onder meer industriële koel- en verwarmingscircuits, reactoromlopen in chemische en petrochemische installaties, en HVAC-systemen in gebouwen. Het ontwerpions en de regeling richten zich op efficiëntie, betrouwbaarheid, lekbeveiliging en onderhoud. Regelgeving en veiligheidsmaatregelen focussen op lekkagepreventie, monitoring en correcte materialenkeuze om corrosie en fouling te minimaliseren.