virusinfectieuze

Virusinfectieuze is een term uit de virologie die het vermogen van een virus beschrijft om een infectie bij een gastheersoort te initiëren en te onderhouden. Het begrip verwijst naar de kans dat blootstelling leidt tot infectie en replicatie van het virus in de gastheer.

Infectiviteit, besmettelijkheid en virulentie zijn gerelateerde maar onderscheiden concepten. Infectiviteit verwijst naar de kans dat blootstelling aan het virus leidt tot een succesvolle infectie. Besmettelijkheid beschrijft de mogelijkheid van de overdracht van een geïnfecteerd individu naar een gastheer. Virulentie verwijst naar de ernst van de ziekte die door het virus wordt veroorzaakt, onafhankelijk van de kans op infectie of overdracht. Een virus kan bijvoorbeeld hoog infectief zijn maar niet extreem virulent, en vice versa; de mate van verspreiding in een populatie hangt ook af van gedrag en omgevingsfactoren.

Metingen en concepten: Infectiviteit wordt vaak bestudeerd met laboratoriumassays zoals de ID50 (infectieuze dosis 50) of de TCID50 (tissue culture infectious dose 50), die aangeven hoeveel virale deeltjes nodig zijn om 50% van de geteste cellen of organismen te infecteren. Op populatieniveau wordt transmissibility uitgedrukt als het reproductieve getal R0, dat afhangt van infectiviteit, contactpatronen en duur van de infectie. Klinische en epidemiologische data combineren moleculaire detectie met schattingen van infectiviteit en transmissie.

Impact en controle: Begrip van virusinfectieuze eigenschappen ondersteunt risicobeoordeling, vaccinontwikkeling en bestrijding van uitbraken. Preventie omvat vaccinatie, hygiëne, ventilatie en isolatie van geïnfecteerde personen; antivirale behandeling kan infectiviteit verminderen en ziekteprogressie beperken.

Zie ook: Infectie, Infectiviteit, Besmettelijkheid, Virulentie, Transmissie, Epidemiologie, Vaccinologie.