Home

videostandaards

Videostandaards verwijzen naar de afgesproken normen en specificaties die bepalen hoe video digitaal wordt gecodeerd, opgeslagen, verzonden en weergegeven. Ze zorgen voor interoperabiliteit tussen apparatuur, software en diensten, waardoor videomateriaal breed toegankelijk en consistent kan worden geconsumeerd.

De belangrijkste onderdelen van videostandaards zijn: codec-standaarden die bepalen hoe beeld en geluid worden gecomprimeerd (bijv.

Verder omvatten standaarden aspecten van transmissie en distributie, zoals broadcast- en streamingtechnieken: transport- en signaalnormen voor

De ontwikkeling en het onderhoud van videostandaards gebeurt door internationale en regionale organisaties, waaronder ITU-R, ISO/IEC

De snelle technologische vooruitgang heeft geleid tot de opkomst van efficiëntere codecs (zoals HEVC/H.265 en AV1)

MPEG-2,
MPEG-4/AVC,
HEVC/H.265,
VP9,
AV1);
containerformaten
die
de
opslag
en
samenstelling
van
video
en
audio
regelen
(bijv.
MP4,
MKV,
AVI,
MOV);
en
randvoorwaarden
zoals
gewenste
resoluties,
framerates,
kleurruimtes
en
beeldverhoudingen
(BT.601/BT.709/BT.2020).
DVB
en
ATSC,
SDI-interfaces
voor
professionele
apparatuur,
en
streamingprotocollen
en
segmentatie
(HLS,
DASH).
JTC1/SC29
MPEG,
SMPTE,
DVB
en
EBU.
Zij
zorgen
voor
compatibiliteit,
testen
en
documentatie,
en
beheren
licentie-
of
royaltyvoorwaarden
waar
van
toepassing.
en
een
grotere
rol
voor
open
standaarden
bij
open
web-
en
streamingdiensten.
Nieuwe
standaarden
richten
zich
op
hogere
resoluties
(4K/8K),
HDR
en
adaptieve
bitrates
om
variabele
bandbreedte
te
accommoderen.