verwerkingstechnische

Verwerkingstechnische is een bijvoeglijk naamwoord dat verwijst naar de technologische en ingenieurspraktijk die betrokken is bij verwerking van materialen of producten in industriële omgevingen. Het omvat het ontwerp, de beoordeling, de inzet en de optimalisatie van verwerkingsprocessen en de bijbehorende apparatuur en systemen.

Het domein bestrijkt mechanische, chemische, thermische verwerkingen, scheidingstechnieken, menging, drogen, kristallisatie en filtratie. Toepassingen komen voor in de voedingsmiddelenindustrie, farmacie, materialenwetenschap, afvalverwerking en energieproductie. Bij verwerkingstechnische vraagstukken gaat het vaak om procesontwerp, procesbesturing, instrumentatie en automatisering, evenals data-analyse en optimalisatie van productieprocessen.

Belangrijke aandachtspunten zijn efficiëntie, betrouwbaarheid, productkwaliteit, hygiëne, veiligheid, milieu-impact en naleving van regelgeving. Verwerkingstechniek is doorgaans een multidisciplinair vakgebied, dat elementen uit werktuigbouwkunde, chemische engineering, elektrische engineering en software- en systeemengineering samenbrengt.

Opleiding en praktijk: in Nederland en Vlaanderen wordt verwerkingstechniek als vakgebied onderwezen aan universiteiten en hogescholen, en leveren afgestudeerden procesingenieurs, projectleiders en operationeel beheerders. In de industrie komen verwerkingstechnische installaties voor in fabrieken en plants voor onder meer zuivel, chemie, metaalbewerking, hout- en kunststofverwerking en water- en afvalwaterzuivering.