veroordelend

Veroordelend is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord en deelwoord van veroordelen. Het beschrijft het geven van een oordeel dat gericht is op veroordeling of het uiten van een streng oordeel over iemands handelen, vaak met morele of juridische connotaties. In de juridische context verwijst veroordelend naar een uitspraak of vonnis dat iemand veroordeelt voor een misdrijf of overtreding. Een veroordelende uitspraak kan zowel een veroordeling als het oordeel van een rechtbank betekenen, maar de term wordt vaak in de bredere, niet-juridische zin gebruikt om een stellige, vaak moralistische toon of houding te beschrijven (een veroordelende houding of een veroordelende toon).

Etymologie: afgeleid van het werkwoord veroordelen, waarbij het achtervoegsel -end een participium van tegenwoordige tijd geeft; het adj. geeft de aard van hetgeen veroordelend is weer.

Gebruik: De term wordt in literaire, journalistieke en dagelijkse taal gebruikt om te signaleren dat iemand een kritisch of streng oordeel uit. Een veroordelende uitlating kan versterkende taal bevatten zoals “dat is verwerpelijk” of “zoiets mag nooit gebeuren.” In tegenstelling tot een neutrale beoordeling, impliceert veroordelend vaak morele verontwaardiging.

Synoniemen en verwante termen: kritische, streng oordelende; veroordelingsvol. Antoniem: onvoreoordelend, tolererend, ruimdenkend.

Zie ook: veroordeling, oordeel, oordeelvorming, toon, juridische uitspraak.

Voorbeelden: “Haar veroordelende opmerkingen maakten het gesprek moeilijk.” “De rechtbank deed een veroordelende uitspraak tegen de verdachte.” “Een veroordelende houding kan leiden tot uitsluiting of stigmatisering.”