verkeerswetten

Verkeerswetten zijn het geheel van wettelijke regels die het gebruik van de openbare weg regelen voor alle weggebruikers, zoals voetgangers, fietsers en bestuurders van motorvoertuigen. Ze bepalen wat mag en wat niet mag, geven rechten en plichten en regelen onder andere voorrang, verkeerstekens en snelheid. Verkeerswetten vormen de basis voor veilig en verantwoord verkeer.

Deze regels zijn vastgelegd door de nationale wetgever en uitgewerkt in wet- en regelgeving. Ze worden gehandhaafd door politie en andere toezichthouders en handhaving kan bestaan uit bekeuringen, strafpunten, rijontzeggingen of in ernstige gevallen gevangenisstraf. Overtredingen kunnen bovendien leiden tot strafrechtelijke of civielrechtelijke aansprakelijkheid, en tot verzekeringsgevolgen.

Belangrijke onderdelen van verkeerswetten zijn onder meer rijbewijssystemen, voertuig- en technische eisen, regels voor snelheid, afstand en voorsorteren, en de voorschriften omtrent verkeerstekens en wegmarkeringen. Daarnaast regelen ze alcohol- en drugsgebruik achter het stuur, het gebruik van mobiele telefoons, gordels en kinderzitjes, en verplichtingen rond onderhoud en aansprakelijkheid van voertuigen.

Verkeerswetten houden rekening met verschillende gebruikersgroepen, zoals voetgangers, fietsers en zonale verkeersdeelnemers, en stellen sancties vast voor gevaarlijk of onveilig gedrag. Ze dragen bij aan verkeersveiligheid door duidelijke regels en sancties die handhaving mogelijk maken en door aanpassingen in infrastructuur en educatie.

Internationaal bestaan afspraken zoals het VN-Verdrag inzake het wegverkeer en EU-richtlijnen. In Nederland worden de verkeerswetten vooral geregeld via Wegenverkeerswet (WVW) 1994 en Reglement verkeersregels en verkeerstekens (RVV) 1990.