veiligheidsniveau

Veiligheidsniveau is een maatstaf die aangeeft in welke mate de veiligheid of beveiliging van een systeem, proces of omgeving is geborgd tegen risico’s. Het kan fysiek, technisch en organisatorisch van aard zijn en ontstaat uit een risicoanalyse waarin de kans op een incident en de potentiële impact worden gewogen tegen de getroffen maatregelen. Het resultaat kan worden uitgedrukt in kwalitatieve niveaus (bijv. laag, midden, hoog) of in een kwantitatieve score op een schaal (bijv. 1–5 of 0–100).

Toepassingsgebieden zijn onder meer bedrijven en gebouwen (toegangscontrole, cameratoezicht, brandveiliging), informatiebeveiliging (confidentialiteit, integriteit, beschikbaarheid), arbeidsveiligheid en openbare veiligheid en transport. Het veiligheidsniveau bepaalt welke aanvullende maatregelen nodig zijn en welke risico’s acceptabel worden geacht.

Bepaling en onderhoud vinden doorgaans plaats via een combinatie van bedreigingen, kwetsbaarheden en de ernst van de gevolgen. Beveiligingsmaatregelen zoals processen, technologie en training verminderen risico’s en verhogen het niveau. Residual risk bepaalt uiteindelijk wat het behaalde veiligheidsniveau is. Het niveau moet regelmatig worden beoordeeld en aangepast via continue monitoring, audits en leerprocessen na incidenten.

Relatie met normen en beleid: organisaties koppelen het gewenste veiligheidsniveau aan beleid, wettelijke vereisten en normen. Hoewel de term context-afhankelijk is, vormen risicobeoordeling en continue verbetering een kernprincipe bij het bepalen en handhaven van het veiligheidsniveau. Het begrip dient om veiligheidsdoelstellingen te communiceren en te beheren binnen een organisatie.