veiligheidscomponenten

Veiligheidscomponenten zijn onderdelen van systemen die expliciet zijn ontworpen om de veiligheid van personen, omgeving en eigendom te waarborgen. Ze detecteren afwijkingen of gevaarlijke situaties en nemen tijdig maatregelen, zoals het stoppen van een machine of het isoleren van energievectors. Ze maken deel uit van een veiligheidsarchitectuur en kunnen zelfstandig functioneren of onderdeel zijn van een groter veiligheidsinstrumentatiesysteem (SIS).

Voorbeelden zijn veiligheidssensoren zoals noodstops, veiligheidslichtschermen, druk- en veiligheidsschakelaars, en veiligheidsdeursensoren, evenals beveiligingsvergrendelingen. Uitvoerende elementen omvatten veilige relais, veilige schakelaars en redundante voeding. Detectie en bewaking kunnen ook diagnostische functies omvatten die de betrouwbaarheid van het systeem controleren.

Veiligheidscomponenten worden doorgaans beoordeeld aan de hand van normen en classificaties zoals de Performance Level (PL) van ISO 13849-1 of het Safety Integrity Level (SIL) van IEC 61508/IEC 62061. Het ontwerp volgt een veiligheidslevenscyclus: risicobeoordeling, specificatie van veiligheidsfuncties, implementatie, validatie en onderhoud. Belangrijke concepten zijn fail-safe ontwerpen, redundantie en diagnostische monitoring, die samen de kans op onveilige uitkomsten beperken.

Toepassingsgebieden omvatten industriële automatisering, machinebouw en andere sectoren waar betrouwbare werking en conformiteit met veiligheidsnormen vereist zijn. Veiligheidscomponenten dragen bij aan een gecoördineerde veiligheidsstrategie die mensen, processen en apparatuur beschermt tegen risico’s.