veerkrachttraining

Veerkrachttraining is een gestructureerde benadering gericht op het vergroten van veerkracht: het vermogen om zich aan te passen aan stress en tegenslag en te herstellen na moeilijke omstandigheden. Doel is het behouden van functioneren en prestaties onder druk, het verbeteren van copingvaardigheden en het voorkomen van langdurige negatieve effecten van stress.

Typische elementen zijn psycho-educatie over stress en coping, training in probleemoplossend denken, cognitieve herstructurering, emotie-regulatie, mindfulness of acceptatie- en commitment-technieken, ademhaling en ontspanningsoefeningen, en oefening in realistische scenario's. Trainingen worden vaak uitgevoerd als groepsprogramma of op individueel niveau, in face-to-face of digitale vorm, en duren meestal enkele weken tot meerdere maanden.

Toepassingsgebieden zijn onder meer onderwijs, bedrijven en organisaties, sport en zorgsector. Doelgroepen variëren van studenten en medewerkers tot atleten en zorgprofessionals. Evaluatie van veerkrachttraining kijkt naar veranderingen in perceived stress, copingvaardigheden, welzijn, functioneren en soms terugkeer naar werk of sport.

Onderbouwing en beperkingen: wetenschappelijke resultaten tonen doorgaans modeste tot middelgrote effecten op stress en welzijn, met grote variatie naar context, instemming met de training en meetinstrumenten. Veerkrachttraining is geen vervanging voor klinische behandeling bij ernstige psychische klachten en moet worden afgestemd op de culturele context en individuele behoeften.

In de sportwetenschap kan veerkrachttraining ook verwijzen naar oefeningen die de veerkracht van het spier-pees-systeem vergroten, zoals plyometrische training, hoewel dit gebruik minder gangbaar is dan het psychologische concept.