vasculariseerde

Vasculariseerde weefsels zijn weefsels of organen met een netwerk van bloedvaten, waardoor bloedtoevoer, zuurstof en voedingsstoffen efficiënt kunnen worden geleverd en afvalstoffen kunnen worden afgevoerd. De mate van vascularisatie bepaalt de overlevingskans en functie van cellen, met name bij grotere weefsels, grafts en in vitro-weefselkweek.

Vasculatie ontstaat door vasculogenese en angiogenese. Vasculogenese is de vorming van bloedvaten uit endotheelcellen tijdens embryonale ontwikkeling en weefselherstel; angiogenese is de uitgroei van bestaande vaten. Groeifactoren zoals VEGF spelen een sleutelrol in dit proces. De vascularisatie kan worden beoordeeld aan de hand van vaatdichtheid, perfusie en functionele doorbloeding, vaak met histologie, beeldvorming en perfusietests.

In de biomedische sector is vascularisatie een belangrijk doel bij weefselsubstituten, grafts en organoïden. Strategieën om vascularisatie te verbeteren omvatten prevascularisatie van weefsels met endotheelcellen en pericyten, scaffolds met geperforeerde microkanalen, en toediening van angiogene factoren. Soms wordt gebruikgemaakt van decellulariseerde matrices die opnieuw worden geïncubeerd met vasculaire cellen en vervolgens gekoppeld aan de bloedcirculatie.

Uitdagingen blijven onder meer het waarborgen van langdurige perfusie, immunologische afweer en trombose, evenals de schaalbaarheid van succesvolle vascularisatie bij grotere weefsels voor klinische toepassingen.