Home

urethanebindingen

Urethanebindingen zijn de chemische bindingen die voorkomen in urethaan- of polyurethaanpolymeren. De kern van een urethanebinding is de carbamaatgroep, met de structuur –NH-CO-O–, die ontstaat wanneer een isocyanaatreactie plaatsvindt met een alcoholgroep (OH). In polyurethaanmaterialen vormen these bindingen de koppelingen tussen de verschillende monomeren en bepalen ze de sterkte en stabiliteit van de stof.

Tijdens de productie ontstaan urethanebindingen door de reactie van di- of polyisocyanaten met polyolen of andere

Toepassingen van polyurethaanmaterialen met urethanebindingen zijn uitgebreid: schuimen (waaronder isolatieschuimen), coatings, elastomeren, lijmen en coatings voor

alcoholen.
Hierdoor
ontstaan
netwerken
of
lineaire
ketens
waarin
urethaangroepen
als
brug
fungeren
tussen
de
segmenten
afkomstig
van
de
isocyanaat-
en
de
polyolcomponent.
De
aanwezigheid
van
harde
en
zachte
segmenten
in
polyurethaanmaterialen
beïnvloedt
de
mechanische
eigenschappen,
flexibiliteit
en
thermische
stabiliteit.
De
ure-thaanbindingen
kunnen
ook
door
secundaire
interacties
zoals
waterstofbindingen
tussen
N–H
en
C=O-groepen
worden
versterkt,
wat
bijdraagt
aan
de
materiaaleigenschappen.
bouw-
en
automotive-toepassingen.
De
exacte
eigenschappen
hangen
af
van
de
chemische
structuur
van
de
isocyanaat-
en
polyolcomponenten,
de
mate
van
vernetting
en
de
aanwezigheid
van
additieven.
Veiligheids-
en
hanteringsoverwegingen
bij
isocyanaten
blijven
daarbij
belangrijk.