telefoonlijn

Een telefoonlijn is een fysieke communicatiemogelijkheid die spraakverkeer mogelijk maakt tussen twee eindpunten via het openbare telefoonnetwerk. In de traditionele opzet bestaat de lijn uit een koperen paar in de lokale lus dat een woning of bedrijf verbindt met een telefooncentrale. Tijdens een gesprek blijft de verbinding circuitgeschakeld en gereserveerd voor de duur van de oproep. De lijn wordt doorgaans gekoppeld aan een vast telefoonnummer en staat los van mobiele netwerken, hoewel dezelfde installatie vaak ook voor data- of faxverkeer kan worden gebruikt.

Historisch gezien maakte een telefoonlijn deel uit van het publieke landlijnnetwerk (PSTN). De systemen schakelden verbindingen handmatig en daarna automatisch. Later kwamen digitale varianten zoals ISDN en, over de koperen aansluiting, toepassingen als DSL voor data naast spraak. In moderne netwerken wordt spraak steeds vaker via IP getransporteerd (VoIP), terwijl de fysieke kabels vaak blijven bestaan als toegang tot de netwerken, bijvoorbeeld via de lokale lus tot aan de centrale of via glasvezel tot bij de wijkcentrale.

Vandaag de dag is de vaste telefoonlijn nog steeds in gebruik bij veel huishoudens en bedrijven vanwege betrouwbaarheid, noodgevallen en eenvoudiger dienstaanbod, maar de opkomst van mobiele netwerken en VoIP-eindpunten leidt tot verschuivingen in gebruik en afhankelijkheid. Ontwikkelingen zoals bundels met internet en televisie, en het vervangen of vullen van koperen netwerken door glasvezel, beïnvloeden de toekomstige rol van de traditionele telefoonlijn.

---