tekeningsbevoegdheid

Tekeningsbevoegdheid is de bevoegdheid om namens een rechtspersoon, stichting of vereniging contracten en andere rechtsgeldige documenten te ondertekenen. Met tekeningsbevoegdheid kunnen personen afspraken bindend maken voor de organisatie, zonder dat elke besluitvormingslaag apart hoeft te worden geraadpleegd. De bevoegdheid kan voortkomen uit de statuten, uit een intern reglement of uit een afzonderlijke volmacht.

In de praktijk wordt de tekeningsbevoegdheid geregeld in de statuten of in een tekeningsreglement, en soms bij besluit van de Raad van Bestuur of Algemene Vergadering. Er kan een tekeningslijst zijn waarin staat wie op welke wijze mag tekenen en binnen welke marge.

Er bestaan verschillende vormen van tekeningsbevoegdheid: enkel tekenen door één persoon, gezamenlijk tekenen door twee of meer personen; tekenen binnen een vastgesteld bedrag; tekenen in specifieke aangelegenheden (bijv. contracten tot een maximum). Bij afwezigheid kan iemand tijdelijk zijn bevoegdheid overnemen (plaatsvervanging). De reikwijdte en beperkingen worden vaak vastgelegd in een tekeningsregeling of via een board-resolutie.

Tekeningsbevoegdheid heeft rechtsgevolgen voor derden: documenten ondertekend binnen de vastgestelde bevoegdheid binden de organisatie. Onbevoegd ondertekende documenten kunnen tot betwisting of onbedoelde verplichtingen leiden. Wijzigingen vereisen besluitvorming volgens de statuten en, indien nodig, aanvullende board- of notariële stappen.

Let op het onderscheid met volmacht: volmacht is een afzonderlijke machtiging die aan een persoon wordt verleend om namens de organisatie specifieke handelingen te verrichten, waaronder tekenen; tekeningsbevoegdheid verwijst doorgaans naar de feitelijke bevoegdheid van functionarissen binnen de organisatie.