sylinderblokker

Een sylinderblokker, meestal aangeduid als motorblok, is de hoofdstructuur van een verbrandingsmotor. Het vormt de romp waarin de cilinders zijn geplaatst en bevat de krukaslagers, oliekanalen en koelkanalen. Het blok biedt de bevestigingspunten voor de cilinderkop en regelt de onderlinge positionering van de belangrijkste bewegende onderdelen. De cilinderruimte en de afmetingen van het blok bepalen mede de motorinhoud en de bouwhoogte van de motor.

Materiaal en constructie: Blokken worden doorgaans gemaakt van gietijzer of aluminiumlegeringen. Gietijzer is robuust en slijtvast, aluminium is lichter en heeft betere thermische geleidbaarheid, maar vereist andere constructie. Moderne blokken hebben waterkoelsystemen met kanalen rondom de cilinders (waterjassen) en oliekanalen voor smering. Cilinders kunnen vast in het blok gegoten zijn, of worden voorzien van cilinderliners (wet of droge liners).

Varianten en configuraties: Blokken komen in verschillende vormen, waaronder inline (bijv. vier- en zescilinder) en V-vormig (V6, V8). De configuratie beïnvloedt gewicht, balans, ruimte en prestaties. De exacte boring en slag bepalen de motorinhoud; de keuze tussen gietijzer en aluminium hangt samen met toepassing en kosten. Blokken kunnen ook verschillende koel-/smeersystemen en linerlagen hebben afhankelijk van het voertuig en de motor.

Productie en onderhoud: Blokken ontstaan vaak uit zandgieten voor gietijzer of uit die-casting voor aluminium blokken. Bij revisies kunnen scheuren, vervormingen of slijtage aan cilindergangen worden gecontroleerd; cilinders kunnen worden geboord en gehont, en eventueel voorzien van liners. In moderne constructies is onderhoud van het blok cruciaal voor de lange levensduur van de motor.