surpluswarmte

Surpluswarmte, ook wel restwarmte genoemd, is warmte die ontstaat bij processen zoals industriële productie, elektriciteitsproductie of gegevensverwerking en op dat moment niet nodig is voor de primaire functie. In plaats van de warmte af te voeren of af te koelen, kan zij worden opgevangen en elders worden gebruikt. Surpluswarmte ligt doorgaans op lage tot middelhoge temperatuur, wat de inzetmogelijkheden beïnvloedt.

Bronnen en kenmerken: Veel voorkomende bronnen zijn industriële processen (chemie, metaalslag), warmteafgifte uit warmte-krachtcentrales, afvalwater en data centers. Deze warmte is vaak op piekmomenten aanzienlijk beschikbaar en kan variëren in temperatuur en beschikbaarheid. De toepasbaarheid hangt af van de temperatuur, stabiliteit en de nabijheid van potentiële afnemers of een warmtenet.

Technieken en toepassingen: Surpluswarmte kan worden benut via warmteterugwinning met warmtewisselaars, verhoging van temperatuur met warmtepompen of thermische opslag, en aansluiting op een districtverwarmingssysteem. In stedelijke of industriële omgevingen kan surpluswarmte zo worden geleid naar gebouwen, kantoorgebouwen of processen die er baat bij hebben.

Voordelen en uitdagingen: Het gebruik van surpluswarmte verhoogt de energie-efficiëntie, vermindert de afhankelijkheid van primaire brandstoffen en kan de CO2-uitstoot verlagen. Uitdagingen zijn onder meer de variabiliteit en onvoorspelbaarheid van warmte, de benodigde infrastructuur (netwerken, opslag, leidingen), eigendoms- en juridische vraagstukken en de economische haalbaarheid.

Zie ook: energietransitie, restwarmte, warmtetransitie, stadsverwarming en warmtepompen.