substraatsystemen
Substraatsystemen is een term die in verschillende vakgebieden wordt gebruikt om een configuratie te beschrijven waarin een substraat fungeert als drager of basis voor een proces, materiaal of organisme. Het omvat doorgaans het substraat zelf, eventuele hechtingslagen of coatings, aanvullende structuuronderdelen en de koppelingen of transportmechanismen die interactie mogelijk maken. Het doel is vaak mechanische stabiliteit, chemische functionaliteit of biologische compatibiliteit te bieden bij een gecontroleerde interface.
- Substraatmaterialen: diverse materialen zoals glas, keramiek, silicium, polymeren of biologische materialen, gekozen op basis van prestaties
- Interfaciale lagen: coatings of pretreatments die hechting verbeteren of specifieke chemische functies toevoegen.
- Ondersteuning en koppeling: houders, contactpunten en transportkanalen die interactie met andere componenten mogelijk maken.
- Interfaces en overgangen: oppervlaktestructuur, energie en compatibiliteit tussen substraat en daarop aangebrachte lagen of systemen.
In de materialenwetenschap en chemie dienen substraatsystemen vaak als drager voor dunne films en sensoren. In
- Dunne films op substraten zoals glas, keramiek of silicium.
- Celkweek-substraten en culture plates voor biologische systemen.
- Implantaatdragersystemen zoals biocompatibele metalen of polymeren.
- Substraten en wafers voor halfgeleiderfabricage.
Ontwerpkeuzes hangen af van gewenste eigenschappen zoals compatibiliteit, zuiverheid, mechanische stabiliteit, temperatuurbestendigheid en kosten.