stuurindicatoren

Stuurindicatoren zijn signalen die aangeven dat een bestuurder van richting zal veranderen en daarmee andere weggebruikers waarschuwen. In de meeste voertuigen bestaan ze uit knipperlichten aan de voor- en achterzijde die via een rechter- of linkerzijde worden bediend. De bediening gebeurt meestal via een hendel of knop op de stuurkolom of, in modernere voertuigen, via een schakeling op het stuur.

De functie van stuurindicatoren is het communiceren van intenties op het moment van wisselen van rijbaan of het naderen van een bocht. De lichten veroorzaken een duidelijke, regelmatig afwisselende knippering die door medeweggebruikers snel kan worden opgepikt. Bij veel voertuigen is er ook een functie voor alarmverlichting (auto-hazards), waarbij alle knipperlichten tegelijk gaan branden.

Er bestaan diverse uitvoeringen van stuurindicatoren. Auto’s gebruiken meestal één set knipperlichten aan zowel de linker- als rechterkant, soms met een automatisch terugschakelmechanisme na een bocht of na het veranderen van kolompositie. Op motorfietsen en sommige scooters worden indicatoren vaak handmatig bediend via een apart stuurhendel. In moderne auto’s kan de knipperfunctie ook worden ondersteund door sensoren die het terugschakelen na een voltooid rijstrookverandering automatisch aansturen.

Regelgeving en veiligheid spelen een belangrijke rol bij stuurindicatoren. In veel landen moet de indicatorkleur volgens de wettelijke normen amber/oranje zijn, met een vaste knipperfrequentie. Correct functioneren is cruciaal voor voertuigveiligheid; defecte of niet-werkende indicatoren verlagen de zichtbaarheid van intenties en kunnen tot verkeersonveilige situaties leiden.

Onderhoud en diagnose richten zich op tijdige vervanging van lampen, controle van de elektrisch aansluitingen en zekeringen, en verificatie dat automatische functies zoals terugschakelen na een bocht correct werken.