structuurvorming
Structuurvorming is het proces waarbij uit onderlinge interacties tussen onderdelen een geordende structuur ontstaat. Het leidt tot ruimtelijke ordening, patronen of hiërarchieën op verschillende lengteschalen en geldt als een breed concept in natuurkunde, scheikunde, biologie, geologie en de sociale wetenschappen.
In materialenwetenschap en fysica ontstaan structuren tijdens processen zoals kristallisatie, faseseparatie en spinodale decompositie. Belangrijke mechanismen
In de kosmologie beschrijft structuurvorming het ontstaan van de grote structuren in het universum: zwaartekrachtsinvloeden leiden
Biologie en chemie kennen patroonvorming en morphogenese (bijv. reaction-diffusion-systemen en Turing-patronen), die tot vormen en weefsels
In de sociale wetenschappen kan structuurvorming verwijzen naar het ontstaan van netwerken, instituten en normen vanuit
Methoden omvatten experimentele waarneming (microscopie, diffractie), simulaties (faseveld, reaction-diffusion, N-body, agent-based modellen) en theoretische modellen om