strooiselbedden

Strooiselbedden zijn een vorm van bodembedekking in stallen waarbij stro als belangrijkste strooisel dient. Het stro wordt op de bodem gelegd om urine en vocht op te nemen, warmte te isoleren en zo een droge, comfortabele ligplaats te bieden aan dieren zoals runderen, paarden en soms varkens.

Strooiselbedden komen voor in diverse staltypes, van traditionele ligstallen tot vrijloopstallen. Het stro wordt als losse bedding uitgespreid en kan periodiek worden aangevuld; de frequentie hangt af van de diersoort, de stalomstandigheden en het management.

Voordelen zijn onder meer goede vochtopname, isolatie tegen kou en een comfortabele ligplek die het risico op wonden en stress vermindert. Strooisel is daarnaast vaak kosteneffectief en biologisch afbreekbaar, en kan na gebruik worden gecomposteerd.

Nadelen zijn arbeidsintensief beheer en kosten van strooisel, opslagruimte en vervanging. Nat strooi kan schimmel of onaangename geuren veroorzaken en ammoniakvorming bevorderen bij onvoldoende ventilatie. Langdurig nat stro kan leiden tot gezondheidsproblemen bij dieren en verhoogt het risico op ongedierte.

Beheer vereist regelmatige verwijdering van nat strooisel, verspreiding van verse bedding en controle van vocht, ventilatie en bodemdrainage. Het stro kan na gebruik worden gecomposteerd of ingezameld voor energieopwekking, afhankelijk van lokale regels en infrastructuur.

Strooisel is een bijproduct van graanteelt en biologisch afbreekbaar, waardoor het een relatief duurzame beddingoptie kan zijn wanneer vervoer en opslag efficiënt zijn. In sommige systemen kan oud strooisel worden toegepast als compost of als input voor biogasinstallaties.