stromingssystemen

Stromingssystemen zijn netwerken en processen die het transport van vloeistoffen of gassen mogelijk maken binnen een afgebakend gebied of proces. Ze bestaan uit bronnen (zoals reservoirs of tanks), transportsystemen (leidingen, kanalen of ducts), verbruikerspunten en regel- en aandrijfsystemen (pompen, compressoren, kleppen, sensoren en besturingsunits). Daarnaast spelen energie- en aandrijfsinfrastructuur en beveiligings- en onderhoudsvoorzieningen een rol.

Afhankelijk van de context kunnen stromingssystemen ontstaan door natuurlijke krachten zoals drukgradiënt en zwaartekracht, of actief worden gestuurd door pompen, ventilatoren of turbines. Kenmerkende eigenschappen zijn de richting, snelheid en druk van de stroming, evenals de verliezen die optreden door wrijving en bochten. Systemen kunnen continu of intermittierend werken en variëren sterk in schaal, van kleine installaties in industriële processen tot uitgebreide stedelijke water- of gasnetwerken.

Typen stromingssystemen komen voor in verschillende sectoren, zoals drinkwaterdistributie, riolering en afvalwaterzuivering, HVAC-systemen in gebouwen, koel- en procescircuits in de industrie, en transportnetwerken voor olie en gas. In biologische contexten worden stromingssystemen gezien als bloedcirculatie en ademhalingstelsels, waarin vloeistoffen en gassen door holtes en kanalen bewegen onder controle van samentrekkingen en drukverschillen.

Ontwerp en beheer van stromingssystemen richten zich op betrouwbaarheid, veiligheid, contaminatiepreventie, energie-efficiëntie en onderhoud. Modellering en analyse maken gebruik van hydraulische simulaties, massabalans en principes uit de stromingsleer (zoals Bernoulli en Darcy-Weisbach), evenals netwerktheorie en in sommige gevallen computational fluid dynamics.