Home

stressbelasting

Stressbelasting is een term die zowel in de ingenieurswetenschappen als in de gezondheidszorg kan worden gebruikt. In de technische context verwijst stressbelasting naar de interne spanning per eenheid oppervlakte die in een materiaal ontstaat door externe belastingen. Het wordt uitgedrukt als spanning, meestal in pascal (Pa) of megapascal (MPa), en kan statisch of dynamisch zijn. Tot de verschillende typen spanning behoren trekspanning, compressiekracht en schuifspanning. Het begrip is cruciaal bij het beoordelen van materiaalsterkte, doorlaatbaarheid en duurzaamheid. Ontwerpers gebruiken spannings- en schadediagrammen, veiligheidsfactoren en finite-elementanalyse om ervoor te zorgen dat onderdelen de verwachte belasten dragen zonder te falen. Bij cyclische belasting speelt vermoeiing een belangrijke rol; factoren zoals conversiepunten, oppervlaktestructuur en geometrische verstoringen beïnvloeden de vermoeidheidslevensduur.

In een gezondheids- en ergonomische context beschrijft stressbelasting de cumulatieve last van stressoren op een mens.

Beheer van stressbelasting richt zich op het verlagen van de blootstelling door ontwerpwijzigingen, betere ergonomie, werkbelastingbeheer,

Dit
kan
psychosociale
factoren
betreffen
(werkdruk,
autonomie,
ondersteuning),
fysieke
belasting
(herhaalde
bewegingen,
tillen)
en
omgevingsfactoren.
Het
gevolg
is
vaak
een
fysiologische
respons,
zoals
hormonale
veranderingen,
verhoogde
hartslag
en
vermoeidheid,
die
de
gezondheid
en
prestatie
kunnen
beïnvloeden.
Het
evalueren
van
risico’s
omvat
vaak
werkobservaties,
enquêtes,
biomarkermetingen
en
fysiologische
indicatoren
zoals
hartslagvariabiliteit.
rustpauzes
en
stressreductie-interventies.
Zie
ook
spanning,
belasting,
spanning-gewicht
en
vermoeidheid
in
relatie
tot
arbeidsgezondheid.