Home

materiaalsterkte

Materiaalsterkte is de eigenschap van een materiaal om toegepaste belastingen te weerstaan zonder blijvende of onherstelbare schade. Het begrip omvat verschillende typen sterkte die onder diverse belastinggevallen aan de orde komen. De belangrijkste zijn rekgrens (het punt waarop plastische vervorming begint) en treksterkte of ultimate tensile strength (de maximale spanning die het materiaal kan dragen voordat het breekt). Daarnaast spelen ook compressie- en buigsterkte, taaiheid, hardheid, vermoeidheidssterkte en creepweerstand een rol, afhankelijk van de toepassing en condities.

De sterkte van een materiaal hangt sterk af van de microstructuur en samenstelling, evenals van verwerking

In ontwerp en engineering gebruikt men de sterkte om toegestane spanningen vast te stellen en een factor

en
warmtebehandeling.
Ook
omgevingsfactoren
zoals
temperatuur,
vervormingssnelheid
en
corrosie
beïnvloeden
de
sterkte.
Mechanische
eigenschappen
worden
doorgaans
bepaald
door
proefmethoden
zoals
trekproeven
(om
rekgrens
en
treksterkte
te
meten),
hardheidstesten
(Brinell,
Vickers,
Rockwell),
en
slagproeven
(Charpy
of
Izod)
om
de
impact-
of
taaiheidsweerstand
te
bepalen;
vermoeidheids-
en
fractuurtests
leveren
informatie
over
lange
termijn
en
scheurtrommel
onder
herhaalde
belasting.
van
veiligheid
toe
te
passen,
zodat
de
constructie
onder
alle
verwachte
belasting
en
omstandigheden
blijft
functioneren.
Materiaalsterkte
vormt
daarmee
een
cruciale
factor
naast
andere
eigenschappen
zoals
elasticiteit,
ductiliteit
en
fractuurgedrag.