stellaatcellen

Stellaatcellen is een verzamelnaam voor stervormige cellen met uitloperige morfologie die in verschillende weefsels voorkomen. Ze treden op in lever, pancreas, centraal zenuwstelsel en retina, en vertonen een breed scala aan functies die afhankelijk zijn van het weefsel en de toestand.

In de lever bevinden zich hepatic stellate cells, ook wel Ito-cellen genoemd. Deze cellen bevinden zich in de perisinusoïdale ruimte en slaan vitamine A op in lipide druppeltjes. Bij leverbeschadiging kunnen ze geactiveerd raken en veranderen in myofibroblastachtige cellen die extracellulaire matrix produceren, wat bijdraagt aan leverfibrose.

Pancreatische stellaatcellen komen voor in het pancreas en dragen eveneens bij aan de productie van ECM. Ze spelen een rol bij fibrosering in chronische pancreatitis en kunnen betrokken zijn bij de stromale reactie bij pancreaskanker.

In het centrale zenuwstelsel bestaan stellaatcellen als stellate gliale cellen en als stellate neuronen in bepaalde hersengebieden. Stellate astrocyten zijn stervormige gliale cellen die lange processen uitstreken en betrokken zijn bij de voeding van neuronen, de modulatie van synaptische activiteit en de bloed-hersenbarrière. Stellate neuronen functioneren als interneuronen in specifieke lagen, bijvoorbeeld in de cortex en de cerebellum.

Andere voorbeelden komen voor in de retina, waar stellate amacriene cellen deel uitmaken van lokale netwerken binnen de retina.

Samengevat verwijst stellaatcel naar stervormige cellen met uiteenlopende functies—van vitamine A-opslag in de lever tot fibrose-ondersteuning in verschillende weefsels—waarbij de exacte rol per weefsel varieert.