statuswaarden

Statuswaarden zijn discrete waarden die de toestand of fase van een object in een informatiesysteem aangeven. Ze maken deel uit van de lifecycle en helpen bij filtering, rapportage en automatisering. Een statuswaarde bestaat doorgaans uit een interne code en een duidelijke, menselijke label, zodat zowel systemen als gebruikers de toestand begrijpen.

Implementatie vindt meestal plaats als een enumeratie in de programmeertaal of als een aparte lookup-tabel in de database. Elke waarde heeft een interne code en een displaytekst. Sommige systemen gebruiken uitsluitend strings, maar een consistente structuur met codes vergemakkelijkt validatie, migratie en integratie met andere systemen. Het ontwerp moet stabiel zijn en ruimte bieden voor toekomstige uitbreiding zonder bestaande data te breken.

Statuswaarden maken deel uit van een toestandsmachine: ze definiëren welke overgangen toegestaan zijn tussen fasen. Het afdwingen van deze regels kan via applicatielogica, databasebeperkingen en workflow-engines. Logische auditgegevens (wanneer en door wie een status is gewijzigd) verbeteren traceerbaarheid en rapportage.

Ontwerp overwegingen omvatten duidelijke en ondubbelzinnige waarden, het vermijden van interpretatieverschillen, en een plan voor uitfasering of uitbreiding van waarden. Houd rekening met performance, localization en backwards-compatibiliteit, zodat waarden consistent blijven in verschillende systemen en over tijd.

Voorbeelden van statussets zijn onder andere: voor bestellingen: nieuw, bevestigd, betaald, verzonden, afgeleverd, geannuleerd; voor gebruikers: actief, geschorst, gesloten; voor inhoud: concept, inBeoordeling, gepubliceerd, gearchiveerd; voor meldingen/tickets: open, in uitvoering, opgelost, gesloten.