Home

satellietontvangst

Satellietontvangst is het proces van het ontvangen van radiosignalen die door communicatiesatellieten worden uitgezonden. In de praktijk gaat het veelal om satelliettelevisie en -radio, maar ook om data- en internetdiensten via satellietnetwerken. De basisopstelling bestaat uit een schotelantenne (parabool), een LNB (low-noise block downconverter) die de inkomende signalen geconverteert en via een coaxkabel naar een satellietontvanger of set-top box leidt. De ontvanger decodeert de binnenkomende stream en levert beeld en geluid.

Signalen worden uitgezonden vanuit satellieten die in overwegend geostationaire banen hangen, waardoor ze ten opzichte van

Modulatie en codering verlopen meestal via DVB-S of DVB-S2; DVB-S2 biedt efficiëntere modulatie (zoals 8PSK of

Installatie vereist het richten van de schotel op de gewenste satelliet (azimut en elevatie), het afstemmen

de
aarde
niet
lijken
te
bewegen.
De
gebruikte
bandtypen
zijn
voornamelijk
Ku-band
en
C-band;
Ku-band
is
veelgebruikt
voor
directe
televisieontvangst.
Downlinkfrequenties
liggen
typischerwijs
in
de
hogere
GHz-range,
terwijl
uplinkfrequenties
doorgaans
hoger
liggen
dan
de
downlink.
De
transponders
dragen
de
kanalen
en
worden
door
de
ontvanger
ontsloten
via
systemen
voorConditional
Access
(CA)
om
geabonneerde
zenders
te
vrijwaren.
16APSK)
en
wordt
veel
voor
HD-
en
UHD-televisie
gebruikt.
De
beelden
worden
vaak
in
MPEG-2
of
MPEG-4
codecs
gecodeerd.
Encryptie
en
kaart-
of
abonnementscontrole
regelen
de
toegang
tot
gecodeerde
kanalen.
van
de
LNB
en
de
bekabeling,
en
vervolgens
een
scan
op
de
juiste
transponders.
Weersomstandigheden
(regen,
sneeuw),
bomen
of
gebouwen
kunnen
de
signaalkwaliteit
beïnvloeden.
Satellietontvangst
blijft
een
betrouwbare
optie
voor
gebieden
zonder
kabelnetwerken
of
met
beperkte
infrastructuur.