samenwoonsrelatie

Een samenwoonsrelatie is een relatie tussen twee volwassen personen die besluiten samen te wonen en een romantische en doorgaans ook seksuele relatie hebben, zonder dat zij getrouwd zijn of een geregistreerd partnerschap hebben. In zo’n relatie delen partners meestal een woonadres en leveren zij bijdragen aan huishoudelijke kosten, maar de relatie wordt niet automatisch wettelijk erkend als huwelijk of geregistreerde partnerschap.

Kenmerken en verschillen. Een samenwoonsrelatie is meestal informeler dan een huwelijk of een geregistreerd partnerschap. Partners kunnen wel afspraken maken over financiën, huishouding, kinderzorg en lange-termijn verwachtingen, maar deze afspraken zijn vaak juridisch niet afdwingbaar tenzij ze schriftelijk vastleggen in een samenlevingscontract of ander overeenkomst.

Juridische context. De rechten en plichten die voortvloeien uit een samenwonen-relatie verschillen per land en rechtsstelsel. In sommige jurisdicties bestaan er erkenningen voor de facto relaties met beperkte beschermingen (bijvoorbeeld bij erfrecht of alimentatie), maar in veel gevallen geldt: zonder formele regeling hebben partners minder automatisch recht en worden zaken bij scheiding vaak via onderhandelingen of contracten geregeld.

Praktische effecten. Belangrijke aspecten betreffen huur- en eigendomsrechten, sociale- en fiscale behandeling, en ouderlijke bevoegdheden bij kinderen. Veel koppels kiezen daarom voor een samenlevingscontract of een andere schriftelijke overeenkomst om eigendommen, schulden, inkomensverdeling en eventuele alimentatie vast te leggen.

Zie ook: samenwonen, de facto relatie, geregistreerde partner, partnerrelaties.