referentiesignaal
Een referentiesignaal is een signaal dat dient als fundament voor meting, besturing of synchronisatie. Het biedt een stabiele en bekende referentie van frequentie, tijd of fase waaraan andere signalen of subsystemen kunnen worden vergeleken, gesynchroniseerd of gekalibreerd. Doel is consistentie en traceerbaarheid in meetresultaten en communicatielijnen.
Kenmerken van een referentiesignaal zijn onder meer stabiliteit, nauwkeurigheid en minimale jitter of fasefluctuaties. Het signaal
Soorten referentiesignalen zijn onder andere:
- Frequentiereferentie: een vaste, erkende frequentie zoals 10 MHz of 100 MHz, gerealiseerd door kristaloscillatoren, OCXO's of
- Trefreferentie (tijdreferentie): een tijdmarkering zoals 1 pulsen per seconde (1 PPS), vaak gesynchroniseerd met een betrouwbare
- Fasereferentie: een signaal waarvan de fase nauwkeurig vastligt ten opzichte van een andere klok, essentieel bij
Daarnaast bestaan er optische of atomaire referenties (bijv. rubidium, cesium, hydrogen maser) die extreem hoge stabiliteit
Toepassingen vindt men in test- en meetapparatuur, telecommunicatie, netwerken, GNSS-timing, of professionele audio- en videoapparatuur waar