redactiegidsen

Redactiegidsen zijn referentiedocumenten die regels en procedures bevatten voor het redigeren van informatie in teksten, beelden of data. Ze worden gebruikt door mediabedrijven, overheden en organisaties om redactiesystematiek te waarborgen bij het publiceren of vrijgeven van documenten of communicaties. Het doel is om privacy, veiligheidsbelangen en bedrijfsgeheimen te beschermen, terwijl transparantie of openbaarmaking niet onnodig wordt belemmerd.

Inhoud en elementen: Een redactiegids bevat criteria voor wat al dan niet geredigeerd moet worden, zoals persoonsgegevens (namen, adressen, BSN), vertrouwelijke informatie, beveiligings- of operationele details, en mogelijk gevoelige bronnen. Daarnaast vaak codering of labels voor verschillende niveaus van onthulling (volledig, gedeeltelijk, anoniem). Procedures voor besluitvorming, wie verantwoordelijk is voor de redacties, en hoe beslissingen worden vastgelegd, bijvoorbeeld in een redactielog of annotaties. Ook richtlijnen voor de gebruikte methodes (maskeren, verwijderen, vervangen door placeholders) en voor de verwerking van versies en audits.

Toepassing en uitvoering: Bij voorbereiding van publicaties of vrijgave wordt eerst de gegevens geanalyseerd op beschermde belangen, daarna wordt geredigeerd volgens de voorgestelde regels, gevolgd door kwaliteitscontrole en documentatie. Digitale redacties kunnen softwaretools gebruiken, maar handmatige redactie blijft vaak nodig voor context en leesbaarheid.

Wettelijke basis en discussie: Redactiegidsen raken aan privacywetgeving zoals AVG/GDPR en aan wetten op openbaarheid van bestuur. Ze bevorderen consequente toepassing en verantwoording, maar kunnen ook de transparantie beperken als te streng toegepast. Een goede redactiegids is afgestemd op de context en zorgt voor duidelijke verantwoording en herleidbare besluiten.

---