recidiveert

Recidiveren is het opnieuw plegen van strafbare feiten na een eerdere veroordeling. De derde persoon enkelvoud van het werkwoord recidiveren, recidiveert, wordt in kriminologisch en beleidsmatig taalgebruik gebruikt om aan te geven dat een dader na een veroordeling weer strafbaar feit pleegt. Recidiverende criminaliteit is een belangrijk onderwerp bij evaluaties van straffen, detentie en re-integratie.

In onderzoek en beleid wordt recidivisme gemeten op verschillende manieren: terugval in arrestaties (rearrest), reconvictions (nieuwe veroordelingen) en heropsluiting (re-imprisonment). Deze drie maten leveren vaak verschillende beelden van recidiveringsrisico. Meetperiodes variëren doorgaans van 12, 24 of 36 maanden na vrijlating of einde van een gevangenisstraf.

Recidivering hangt samen met meerdere factoren, zoals leeftijd bij eerste veroordeling, arbeids- en woningstatus, verslaving of mentale gezondheidsproblemen, sociale netwerken en het al dan niet deelnemen aan re-integratieprogramma's. Jongere daders en mensen met meerdere veroordelingen hebben vaker een hoger recidivisme-risico, terwijl effectieve begeleiding en ondersteuning dit risico kunnen verlagen.

Beleid en kritiek: beleidsmakers richten zich op risicobeoordeling, behandeling, toezicht en maatschappelijke re-integratie om recidive te beperken. Kritieken benadrukken dat cijfers over recidive afhankelijk zijn van definities en meetperiodes, en mogelijk niet de complexiteit van crimineel gedrag of de effectiviteit van straffen en rehabilitatie volledig weergeven.