productiemogelijkheden

Productiemogelijkheden is een economisch concept dat verwijst naar de maximale combinatie van goederen en diensten die een economie kan produceren met een gegeven hoeveelheid middelen en de huidige stand van de technologie. Het idee wordt vaak gevisualiseerd met een productiemogelijkheidsgrens (PM-grens), een curve die laat zien welke combinaties haalbaar zijn wanneer alle middelen volledig en efficiënt worden ingezet.

Punten op de PM-grens geven aan dat de productie efficiënt is: er kan niet meer van één goed geproduceerd worden zonder minder van het andere goed te produceren. Punten binnen de PM-grens duiden op inefficiënt gebruik van middelen of onderbenutting. Punten buiten de PM-grens zijn momenteel onhaalbaar met de beschikbare middelen en technologie. Door de hoeveelheid of de kwaliteit van hulpbronnen, of door technologische vooruitgang, verschuift de PM-grens meestal naar rechts (grotere productie mogelijk), terwijl verlies van middelen of schade de grens naar links kan verschuiven.

Opofferingskosten spelen een centrale rol: om meer van een goed te produceren, moet men opofferingskosten in de vorm van minder productie van een ander goed aanvaarden. De PM-grens is meestal buigzaam, omdat sommige hulpbronnen beter geschikt zijn voor de productie van het ene goed dan voor het andere.

Toepassingen van het concept omvatten het analyseren van beleid en economische keuzes, zoals investeringen in kapitaal en technologie die de toekomstige productie mogelijk maken, en het beoordelen van de kosten van alternatieve productie. Het concept onderstreept het belang van schaarste, efficiëntie en afwegingen in het dagelijkse economische handelen.