pollenzakjes

Pollenzakjes, ook wel pollenzakken genoemd, zijn de melkachtige zakjes in de meeldraden van bloemplanten waarin stuifmeelkorrels rijpen. Een meeldraad bestaat uit een filament met meestal een of meerdere meeldraden; in elke meeldraad bevinden zich pollenzakken. In veel soorten zijn pollenzakken opgebouwd uit vier zakken verdeeld over twee lokken, maar het aantal kan variëren afhankelijk van de plantengroep.

De ontwikkeling van pollenzakjes begint met microsporogenese: in de pollenzak ontstaan microsporen uit microsporenmoederscellen die meiose ondergaan. De resulterende microsporen ontwikkelen zich verder tot stuifmeelkorrels. Een stuifmeelkorrel bevat vaak een exine en een intine en heeft meestal twee cellen: een generatieve cel en een voedingscel (vegetatieve cel). Tijdens de rijping van het stuifmeel bereidt het zich voor op bevruchting; bij velen splitst de pollenzak uiteindelijk open (dehiscentie) langs lengtesporen of -slits zodat de stuifmeelkorrels vrijkomen.

Functie en rol: pollenzakjes leveren stuifmeel, dat male voortplantingscellen bevat. Na overdracht van stuifmeel naar een compatible stempel kan bevruchting plaatsvinden en ontwikkeling van zaden starten. De structuur en opening van pollenzakjes zijn daardoor cruciaal voor voortplanting en genetische variatie in planten.

Variatie en belang: de morfologie van pollenzakjes varieert tussen plantgroepen en kan van belang zijn voor systematiek en plantenteelt. Veranderingen in de rijping of öffnen van pollenzakjes kunnen invloed hebben op vruchtbaarheid en bestuiving.