polariteitscontrole

Polariteitscontrole is het proces waarbij de juiste oriëntatie van elektrische verbindingen en componenten wordt geverifieerd om te zorgen dat de stroom volgens de bedoeling verloopt en om schade, gevaar of mislukkingen te voorkomen. Het begrip is van toepassing op zowel gelijkstroom- als wisselstroom-systemen en op verschillende niveaus, van productie en assemblage tot onderhoud en ingebruikname.

In de praktijk gaat polariteitscontrole over het controleren van de correcte volgorde en aansluiting van leidingen, connectoren, polariteit op accu’s en diodes, en de juiste indeling van live, neutraal en aarde in wisselstroomnetten. In batterij- en DC-omgevingen gaat het vaak om de juiste plus- en min-aansluitingen, terwijl bij AC-installaties de aansluiting van hot, nul en aardingscontactsymbolen en -punten centraal staat. Het doel is mis aansluiting te voorkomen die kan leiden tot kortsluiting, schade aan apparatuur, of gevaarlijke situaties.

Methode en instrumenten omvatten visuele inspectie; meetmethoden met een multimeter voor spanning, continuïteit en diode-test; en specifieke polariteitscheckers voor stopcontacten en connectors. Bij productie kan polariteitscontrole ook automatisch plaatsvinden via testbanken en controlelogica. Veiligheid, juiste labeling en duidelijke handleidingen zijn vaak vereisten, omdat foutieve polariteit kan leiden tot directe schade aan elektronica of onveilige situaties.

Zie ook: reverse polarity protection, polariteitlabeling, diodes en connectors, test- en meetstandaarden.