plantencommunities

Plantencommunities zijn verzamelingen van plantensoorten die samen voorkomen in een gebied en onderling relaties aangaan. Ze worden onderscheiden door hun soortensamenstelling, structuur (laag- of bomenkroonsamenstelling) en ruimtelijke patronen. De samenstelling wordt bepaald door omgevingsfactoren zoals licht, water, bodem en nutrienten, maar ook door verstoringen (brand, wind, menselijke activiteiten) en door interacties tussen soorten.

In de ecologie wordt gesproken over fytosociologie, de studie van plantengezelschappen. Gegevens over soortensamenstelling en hun cover worden vaak geclassificeerd volgens systemen zoals de Braun-Blanquet-schaal. Doel is kaartvorming, beschrijven van plantengemeenschappen en vergelijking tussen locaties.

Plantencommunities veranderen door successional processen: na verstoring treden opeenvolgende stadia van pionier naar meer stabiele stadia. Zonaliteit ontstaat langs gradienten zoals vochtigheid, zoutgehalte, bodemsamenstelling en temperatuur. Externe factoren zoals invasieve soorten, beheer en klimaatverandering beïnvloeden de structuur en verdraagzaamheid.

Plantencommunities leveren habitats voor dieren, dragen bij aan biodiversiteit en spelen een rol in koolstofopslag, waterhuishouding en bodemvorming. Beheer en restauratie van natuurlijke plantengemeenschappen richten zich op conservatie, herstel van natuurlijke functionering en het voorkomen van verlies van soorten. Methoden van onderzoek omvatten veldobservaties, kaartprojecten, en het analyseren van statistische patronen in samenstelling.