peesontsteking

Peesontsteking, medisch urethritis, is ontsteking van de plasbuis (urethra). De aandoening ontstaat meestal door een infectie en kan worden onderverdeeld in gonorroe-urethritis en niet-gonorroe urethritis (NGU). NGU wordt meestal veroorzaakt door Chlamydia trachomatis, maar ook door Mycoplasma genitalium en Ureaplasma urealyticum. Gonorroe-urethritis wordt veroorzaakt door Neisseria gonorrhoeae. Soms ontstaat urethritis door niet-infectieuze irritatie door zeep, chemicaliën of medicijngebruik, en bij vrouwen kan de klacht samenhangen met andere vaginale of urineweginfecties.

Symptomen zijn onder meer pijn of een branderig gevoel bij plassen, vaker moeten plassen en afscheiding uit de plasbuis. Bij mannen is vaak duidelijk zichtbare afscheiding aanwezig; bij vrouwen kunnen de klachten milder zijn of afwezig. Sommige mensen hebben geen duidelijke symptomen.

Diagnose gebeurt op basis van klachten, lichamelijk onderzoek en laboratoriumtests. Urineonderzoek kan ontstekingscellen aantonen. Voor gonorroe en chlamydia worden NAAT-tests (DNA-amplificatietests) uitgevoerd uit urine of uit een plasbuisuitstrijkje. Meestal worden ook andere oorzaken uitgesloten en wordt getest op meerdere soa.

Behandeling is afhankelijk van de vermoedelijke oorzaak. Bij NGU zonder gonorroe wordt vaak doxycycline 100 mg twee maal daags gedurende 7 dagen gegeven of azitromycine 1 g als éénmalige dosis. Bij gonorroe wordt meestal ceftriaxon 500 mg intramusculair gegeven, meestal in combinatie met behandeling tegen chlamydia. Ook partners dienen te worden behandeld en seksuele activiteit moet worden vermeden totdat genezing is bereikt volgens het advies van de arts.

Preventie omvat veilig vrijen met condooms, regelmatige STI-screening bij risicogroepen en tijdige behandeling van seksuele partners. Raadpleeg een arts voor diagnose en behandeling.