overstroomvlak

Overstroomvlak is een term die vooral in hydrologie en hydraulische engineering wordt gebruikt. Het verwijst naar het oppervlak waarop water begint over te stromen van een reservoir, kanaal of bekken naar downstreamgebieden of naar de omgeving. Het overstroomvlak markeert daarmee de grens tussen de inhoud van een systeem en de uitstroming ervan.

Fysiek kan het overstroomvlak een vaste hoogte zijn, bijvoorbeeld de cresthoogte van een stuwdam of de hoogte van een spillway, maar het kan ook een dynamisch oppervlak zijn dat varieert met de waterstand, de stroming en de morfologie van het gebied. In modellen wordt het vaak weergegeven als de vrije oppervlakte van het water die verandert bij schommelingen in de aanvoer en in de structuur van het systeem.

Toepassingen en betekenis: in het ontwerp van dammen en sluizen is het overstroomvlak cruciaal voor veiligheids- en capaciteitseisen; het bepaalt onder meer de vereiste spillway-capaciteit en de bijbehorende inundatierisico’s. In hydrologische modellering dient het als grenswaarde waar de overgang van opgesloten water naar overstroming wordt beschreven; bij rivieroverstromingen ondersteunt het de opstelling van inundatiekaarten en evacuatieplannen.

Zie ook: spillway, vrije waterspiegel, overstromingsgebied.