Home

overbewoning

Overbewoning is een term die vooral in de woningmarkt en huurrecht wordt gebruikt en verwijst naar een situatie waarin in een woning meer personen wonen dan is toegestaan volgens geldende regels of normen. Het gaat meestal om overbelasting van de woning ten opzichte van het beschikbare slaap- en leefoppervlak, wat kan leiden tot krappe leefomstandigheden en minder privacy.

Definitie en normen

De exacte definitie van overbewoning kan verschillen per jurisdictie en gemeente. In algemene zin wordt gesproken

Oorzaken en gevolgen

Oorzaken zijn onder meer een tekort aan passende woningen, hoge woonlasten, groeiende huishoudens, of migratie- en

Aanpak en beleid

Overbewoning is vaak een aandachtspunt in stedelijke woningplanning en sociale huisvesting. Beleidsmaatregelen richten zich op het

Zie ook: overcrowding, woningnood, huurrecht.

van
overbewoning
wanneer
het
aantal
bewoners
de
capaciteit
of
de
maximale
bezetting
van
de
woning
overstijgt
volgens
lokale
huisvestingsnormen,
bouw-
of
veiligheidsvoorschriften,
of
een
vergunning/contract.
Vaak
wordt
gekeken
naar
het
aantal
bewoners
ten
opzichte
van
het
aantal
slaapplaatsen
of
kamers.
Wanneer
de
woning
als
overbezet
wordt
beschouwd,
kunnen
partijen
zoals
huurders,
verhuurders
of
gemeenten
maatregelen
treffen.
leerprojecten
waardoor
meerdere
personen
in
één
woning
gaan
wonen.
De
gevolgen
van
overbewoning
zijn
onder
meer
beperkte
leefruimte,
verhoogd
gezondheids-
en
veiligheidsrisico’s
(bijvoorbeeld
bij
brandveiligheid
en
evacuatie),
minder
privéleven
en
mogelijk
juridische
gevolgen
voor
huurders
en
verhuurders,
zoals
dwangmaatregelen
of
sancties.
vergroten
van
het
woningaanbod,
het
verbeteren
van
de
spreiding
van
huishoudens
en,
waar
nodig,
handhaving
door
gemeenten.
In
sommige
gevallen
kan
renovatie
of
uitbreiding
van
een
woning
noodzakelijk
zijn
om
de
bezetting
te
normaliseren.